T.C.G. Traditionele Chinese Geneeskunde

Traditionele Chinese geneeskunde T.C.G., ook bekend als Chinese geneeskunde (ook afgekort als T.C.M., van ‘Traditional Chinese Medicine’) is een verzamelnaam voor een verscheidenheid aan traditionele medische gebruiken uit China, die gedurende duizenden jaren ontwikkeld zijn.

HISTORISCHE ONTWIKKELING VAN DE TRADITIONELE CHINESE GENEESWIJZEN

De oudste geschriften over Traditionele Chinese Geneeswijzen ( T.C.G.) gaan terug naar de periode van de Strijdende Staten (475-221 v.Chr.) Dit zijn de vroegste en belangrijkste medische verhandelingen en volgens de overlevering is de Gele Keizer, Huang Di, die van 2698-2598 v.Chr. leefde, de auteur ervan.

Het boek de Nei Ching, de Canon der Geneeskunde bestaat uit twee delen: de Su Wen, waarin een algemene theorie staat over de geneeskunde en de Ling Shu, dit is meer een verhandeling over de klassieke acupunctuur.

In de Qingdynastie (1644-1912) werd de Westerse geneeskunde door de missionarissen China binnengebracht. Onder druk daarvan werd acupunctuur verboden en werd de TCG gebrandmerkt als niet-wetenschappelijk en zelfs schadelijk geacht voor de ontwikkeling van de moderne geneeskunde.

Het Westers georiënteerde regime in de GuoMindang-periode bekrachtigde dit verbod en zo vervreemde China van haar eigen traditie en cultuur. Na de “bevrijding” in 1921 door de Communistische Partij van het GuoMindangregime gaat de TCG weer een grote rol spelen in de gezondheidszorg!

In 1950 benadrukt Mao Zedong het belang van samenwerking met de Westerse geneeskunde.
In 1955 wordt de Academie voor Traditionele Geneeskunde in Beijing opgericht. In 1957 zijn er al 144 ziekenhuizen met een acupunctuur-afdeling en in 1967 telt China al 21 medische scholen voor traditionele geneeskunde.

Er wordt nu veel onderzoek gedaan naar de werking van Traditionele Chinese Geneeskunde, dit ook in samenwerking met buitenlandse universiteiten. Er is de afgelopen 50 jaar zowel in China als in het Westen veel klinisch en experimenteel onderzoek gedaan naar de werkzaamheid van de traditionele geneeskunde. Er is daarbij aangetoond, dat er een heilzaam effect van uitgaat en dat het ook zeer goed preventief werkzaam is.

De T.C.G. (of wel de T.C.M.) kun je als volgt onder verdelen:

  1. Acupunctuur
  2. Tui Na (Chinese massage), moxa, cupping, gua sha etc.
  3. Voeding en (Chinese) kruiden
  4. Chinese oefeningen, zoals Taijiquan en Qigong

Om een volledige therapie te kunnen geven is het belangrijk niet alleen 1. of 2. of 3. of 4. toe te passen, maar een combinatie te maken van bovenstaande mogelijkheden.