Crochetage en triggerpunten
Deze methode werd ontwikkeld door Kurt EKMAN, Zweeds fysiotherapeut en medewerker van CYRIAX te Londen. Hij ondervond beperkingen in het voelen (palperen) bij het onderzoek en behandelen van de zachte weefsels. Hij bedacht gereedschappen om dit te vergemakkelijken. De haken werden ontwikkeld om de voelende en werkende hand te ondersteunen. In de loop der jaren zijn er verschillende soorten haken uit verschillende materialen gemaakt.
Bindweefsel maakt een groot aandeel uit van ons lichaam. Zonder bindweefsel is niets verbonden en zouden we in elkaar zakken of uit elkaar vallen. Dit fibreuze bindweefsel vertegenwoordigt 60 % van de lichaamsmassa. Hoewel zeer uiteenlopend wordt het bindweefsel door de unieke fascia gekenmerkt. Fascia zijn een belangrijk onderdeel in dit bindweefsel en een structuur die we goed kunnen manipuleren tot herstel van ons lichaam. Dit fasciaal netwerk moet absoluut soepel blijven.
Dikwijls is de dikte van de vingers een beperking voor het voelen en onderzoeken van de huid en de onderliggende structuren. De eenvoud en de nauwkeurigheid van de zachte haken kan dat verhelpen. Dankzij de Zachte Haken kunnen deze biomechanische storingen pijnloos opgeheven worden. De haak (in verschillende maten) is als het ware een verlenging van de vinger. De zachte haak maakt het contact met de weefsels nauwkeuriger. Het gebruik van de zachte haak is vooral pijnloos.
Het losmaken van bv. een spierverkorting of -verkramping, weefselverklevingen (contracturen) of bindweefselknobbels, is noodzakelijk om soepel te kunnen bewegen. Denk dan aan verklevingen die het gevolg zijn van sporttrauma’s of een chirurgische ingreep, bij ontstekingspijnen of zenuwpijnen en letsels van het bewegingsapparaat.
Voorbeelden van te behandelen klachten kunnen zijn:
- Contracturen (verkortingen of verkrampingen)
- Scheuren
- Littekenweefsel
- Blokkades rondom facetgewrichtjes
- Postoperatieve verklevingen rond het litteken
- Verklevingen bij peesontstekingen die chronisch worden (denk aan tenniselleboog)
(Tekst ontleend aan www.iczo.be)